Yaşam

Her insan bu hayatı farklı yaşar kimileri amaçsızca hayat onu nereye götürürse yaşar kimileri çok plan yapar zengin olmak için yaşar kimileri sevgi için yaşar kimileri ise benim gibi yaşıyormuş gibi yapar.
 
     Aslında bazen o kadar çok düşüncelere dalıyorum ki insanlardan daha çok içimde ki benle konuşuyorum. Sanırım bende bu şekilde yaşıyorum aslına bakarsan böyle yaşamak iyi sakin oluyorsun çünkü insanlar senin için pek değerli değil mesela kimseye küsmüyor sun hem neden küseceksin ki sonuçta herkes zamanı gelince seni terk eder.

     İnsan bence hayatında yalnızca iki mevki için insan seçer arkadaş ve sevgili diğer tüm seçimler onun dışında gerçekleşir. Ben aşk ile ilgili konuları yazmam eğer yazarsam maskem düşer ve çıplak kalırım gibi hissederim her zaman sevdiğim insana bile belli etmek de zorluk çekerim diğer mevki olan arkadaşlık için ise düşüncelerim; Benim şanslı tarafım güler yüzlü olmam sebebiyle yüzlerce insanla arkadaş oldum şanssız tarafım hepsini yanından uzaklaştığım gibi terk ettim. Bence arkadaş edinmek kolay ama dost edinmek zordur. Bu yüzdendir ki sadece karşı karşıya gelince hatırladığım ama ismini bilmediğim sayısız arkadaşım var.

     Bazen kendini insanlardan soyutlaştıran sürekli çalışan veya bir dağda tek başına yaşayan insanlara hak veriyorum. Bu insanlar için mi ömrünü feda edicen ? Bu yüzden bence hayatın henüz başında bir amacınız olmalı ve ona uygun yaşamalısınız. Zengin olmak sevilen biri olmak gibi eğer zengin olmak istiyorsanız çok çal

Evlilik

     Evlilik zor iştir. Aslın da evlilik değilde sevgisizlik zor iştir bence hele birde sevmediğin biriyle bir ömür geçirmek zordur. Gerçi sevgi nedir ? deseler cevabını da bildiğim söylenemez ya ama olsun gine de bence sevgisizlik zordur.

     İnsan etrafında ki çiftleri görünce evlilikten soğuyor. Ne bir sevgi var ne bir saygı kadın hep baskı altında erkek ise hiç bir özel yaşantısı yok sürekli kadın tarafından yönetiliyor. Şöyle çevrenize bir bakın bir bekar bir evli birde çocuğu olan bir erkeği düşünün sizce hangisi daha mutlu ? tabii ki bekar olan peki neden insanlar evleniyor ? çünkü toplumsal bir baskı söz konusu bence sadece evlenmek gerek diye evlenmek kocaman bir aptallık.

     Hele bir de görücü usulü var tanışıyorsun ve evleniyorsun. Evde bir kadın var 1 önce tanıdın ve her gün yanına gidiyorsun babası var annesi var sürekli iç içesin belki de hiç birini sevmiyorsun ama cevabını soran bile yok zaman geçiyor sevmediğin sadece ismini bildiğin beraber yemek yediğin o kadından birde çocuğun oluyor.

     Zamanla çocuk büyüyor belli bir yaşa geliyorsun ve bir gün bir kadınla tanışıyorsun konuşuyorsun ve yüzüne gülüyor. Dünyan değişiyor ve sonra kendine şu soruyu soruyorsun. Acaba herkes benim gibi mal mı ? Sadece hayvani ihtiyaçlar  beslenme barınma gb. ihtiyaçlar için mi evlenir. Sonra acı gerçeği fark ediyorsun Dünya da sevgi var ve sonra bu yüzüne gülen kadınla samimiyetini artırıyorsun evde oturan sözde karından boşanıyorsun ve herkese göre sen suçlusun acaba sen mi suçlusun sana bu toplumsal baskıyı uygulayanlar mı suçlu ?
   
     Çok mutlusun ilk defa biri seni seviyor. Ama diğer tüm insanlara göre suçlusun o an kendi kendine şu soruyu soruyorsun. Mutsuz ama şerefli bir koca olmak mı ? mutlu seni seven bir kadınla yaşayıp çevren tarafından şerefsiz ilan edilmek mi ?

     Evet dostlar seçim sizin ama bence hiç böyle şeyleri seçmenize gerek yok en başta sevmediğiniz tanımadığınız biriyle evlenmez siniz olur biter. Sevgi şart mıdır ? bilmem lakin yaşam tarzınıza uygun düşüncelerini bildiğiniz bir insanla evlenmenizi tavsiye ederim. Aile yapınız ve onun aile yapısını karşılaştırınız derim direk damdan düşer gibi görücü usulü evliliklerin sonu ortada bir gün bir gazete de 3. sayfada cinnet geçiren koca ! diye bir haber görmek istemiyorsanız. Sizin gibi düşünen sizin gibi yaşayan sizin yüzünüze gülebilecek işte bu benim karım diyebileceğiniz biri ile evlenin derim.